The next destination
Blijf op de hoogte en volg Joeri
30 Maart 2014 | Malediven, Hulhumale
Na een aantal super dagen in Dubai, is het weer tijd om de biezen te pakken en door te gaan naar de volgende bestemming. De laatste avond heb je nog even een bakje rijst met, zeer waarschijnlijk, kip gehaald om de maag goed te vullen voor de vlucht, welke om 03.25 zal vertrekken vanaf Dubai International Airport.
Meerdere malen check je of de wekker goed staat, zodat je op tijd wakker zult worden. Moeders zal volledig in de stress gezeten hebben. Maar mam, alles is goed gegaan en je zoon was ruim op tijd voor de vlucht!
Het gevoel van, alle tijd rustig aan, heeft je volledig overgenomen. Met een heerlijk muziekje in de oren slof je langzaam over dat gigantische vliegveld, richting de desbetreffende gate. Helaas merk je na ongeveer 30 min wandelen dat het bordje `Gate A1-A22` volgen, geen zin heeft als je gate A23 nodig hebt. Heerlijk om te zien dat iedereen om je heen haast heeft, rent naar de (misschien ook wel verkeerde) gate, en nog even snel de laatste Dirhams uitgeeft aan volledige onzin in een of andere mini Bart Smit. Een vliegveld, de plek waar menig relatie sterk op de proef gesteld wordt en jij rustig in een hoekje, bij uiteindelijk de juiste gate, zit te wachten op de vlucht naar je volgende bestemming.
De reis van Amsterdam naar Dubai heb je gedaan in de grote A 380 van Emirates. De volgende vlucht zal plaatsvinden in een kleiner vliegtuig, daar de A 380 zeer waarschijnlijk linea recta, aan het eind van de landingsbaan op mijn volgende bestemming, in zee zal belanden.
Voordat je naar het vliegveld bent gegaan, heb je online alvast ingecheckt. Dan hoef je dat allemaal daar niet meer te doen en bespaard dat tijd etc.. bijzondere gedachte daar ik alle tijd van de wereld heb, maargoed. Je hebt gekozen voor een stoel bij het raam, het schijnt namelijk een prachtig uitzicht te zijn vlak voor de landing. Helaas heb je dan altijd te maken met mensen die naast je zitten, waardoor een toilet bezoek, even de benen strekken, iets uit je tas halen of gewoon je benen naast de stoel voor je te gooien, vrij ongemakkelijk en onmogelijk wordt.
Naast je zit eens stel, het beste te beschrijven als de hoofdrolspeelster uit de Scandinavische hitserie ` Millennium` gecombineerd met de oude, bebaarde heer uit de prachtfilms van `Lord Of The Rings`. Onrustig en schuifelend zit je op je stoel, terwijl `Lisbeth Salander` en `Gandalf` openmonds en luidruchtig de binnenkant van hun hersenen aan het bekijken zijn. Met geen mogelijkheid kom je langs deze twee filmsterren, om een bezoek te brengen aan het toilet. Jammer maar helaas, gewoon blijven zitten dus.
Na een klein tukkie kijk je, nog slaperig en `high` van de droom over je reis, door het kleine vliegtuig raampje naar de opkomende zon. Een prachtig gezicht en weer besef je hoe veel geluk je eigenlijk hebt met het waarmaken van je droom! Ongeveer 20 min voor de landing wordt er, zowel door de Cabin Crew als de piloot, aageraden om door het kleine raampje naar buiten te kijken. Eigenlijk kan je niet veel zien, daar het net een enorme softijs (lees; IKEA softijs) van wolken betreft. Zodra de piloot zijn kist een flinke bocht heeft laten maken, zakken we langzaam door het softijs heen. Daar is het dan eindelijk, een prachtige samenstelling van kleine, paradijselijke, tropische, onbewoond en bewoonde, parel witte stranden en strak blauwe zee bezittende eilanden. De eilanden, te zijn bij programmma`s als `Expeditie Robinson` en `Wie is de Mol`, zijn werkelijk schitterend. Als een veertje door de lucht zweven we langzaam op onze eigen landingsbaan af, gelegen op eiland welke net groot genoeg is voor de landingsbaan, een klein ontvangsthal en wat toeristische winkeltjes. Op het moment dat het lampje uitgaat, welke aangeeft wanneer de stoelriem(en) vast moeten of los mogen, stijgen de inzittende als een stel losgeslagen projectielen uit hun stoel om de handbagage uit de opberghokjes te grijpen, en vervolgens nog 10 min staand, zwetend en onrustig te wachten tot de deur van het vliegtuig opengaat. Uiteraard blijf je lekker zitten en verlaat je als een van de laatste het vliegtuig, je bent immers op `vakantie`.
De eerste ontmoeting met de tweede bestemming was aangenaam en bloedheet. De zogenoemde `klap in je gezicht` na het verlaten van het vliegtuig, raakte je regelrecht in je smoelwerk. In Dubai vertrok je in ongeveer 20 graden (lees: 00.30 uur) en hier stap je uit in minimaal 30 graden (lees: 08.30 uur). Compleet uitgerust met klotsende oksels, zwetende voeten en een rode kop, kom je aan in de ontvangst hal van het vliegveld. De ontvangsthal hier staat gelijk aan de volledig verwaarloosde en verlaten vertrekhal van bijvoorbeeld de Holland America Lijn in de jaren `90 in Rotterdam. Het ruikt hier naar een mix van zwetende toeristen, een ongekend stinkende wierrook en nog veel meer. Gelukkig duurt het wachten op de paspoortcontrole, waar men werkelijk alle tijd neemt om iedere pagina van het paspoort te lezen, bestuderen en te evalueren, maar 2,5 uur. Na de paspoort controle kan je eindelijk richting de bagage claim om je backpack op te pikken. Helaas blijkt je ook hiervoor enorm veel geduld te moeten hebben. Zowel iedere medepassagier vanuit Dubai ligt als een verhongerde kat te duwen en trekken bij de bagage claim, want oh jee als je tas/koffer 1 heel rondje maakt en je nog langer moet wachten op je spullen. Na ongeveer een uur wachten krijg ook jij te maken met je oerinstinct en schuifel je tussen de mede katten, naar het luik waar de bagage als eerste uitkomt. Jaaaa, eindelijk is mijn backpack, als een van de laatste, zichtbaar op de band. Nog even een kleine 3 kwartier in de rij staan voor de laatste bagage check, voordat je deze schitterende bestemming vanaf de grond mag bewonderen.
De klap, welke je bij het uitstappen van het vliegtuig ontving, krijg je nogmaals als je het vliegveld verlaat en voor opzoek gaat naar de taxi, welke je naar je hotel gaat brengen. Recht voor de deur van het vliegveld liggen, in het strak blauwe water, grote boten en kleine watervliegtuigjes. Mijn taxi, een Honda (dit type heb je nog nooit eerder gezien), brengt me veilig naar mijn hotel. De host van het hotel verteld je onderweg een aantal leuke weetjes over dit eiland. Je luistert half, daar je alle schoonheid om je heen tegelijkertijd aan het bewonderen bent. Na aankomst in het hotel, een klein maar schattig gebouwtje op zo`n 10 seconde rollen van het strand, krijg je een aantal folders met activiteiten op dit eiland. Uiteraard wil je alles weten en begin je de prijzen te vergelijken. Je zult wel denken, gierige Hollander...
Gelukkig heb je een aantal hele mooie excursies weten te vinden en direct hievoor ingeschreven. In iedergeval zijn, tot 3 april, de dagen volgeboekt met activiteiten!
Even je spullen in de kamer droppen en uiteraard direct door naar het strand. Bij aankomst slinger je je tas in de dichtstbijzijnde palmboom, gooit je slippers hoger dan de kokosnoten en werpt je shirt in het parelwitte strand en neemt een duik in de heerlijk warme, strak blauwe zee. Vervolgens ga je de omgeving verkennen en ziet ook de andere kant van de extreme luxe welke zich in grote aantallen op dit eiland bevind. Ieder luxe resort heeft natuurlijk ook een achterkant.
Bij terugkomst in het hotel besluit je even een tukkie te gaan doen, het is dan ongeveer 13.30 uur lokale tijd. Thuis zouden ze gezegd hebben dat je `het wel nodig had heh`, aangezien je om 20.00 uur wakker wordt. De keuken, waarin de grootmoeder van de eigenaar de locale producten staat te hakken, bevind zich rechts naast de receptie. Bij het bestuderen van de menu kaart, waarop de gerechten niet duurder zijn dan $ 5 / MVR 70, kom je erachter dat ze voornamelijk rijst met, op verschillende manieren bereidde vlees en vis serveren. Kiezen van een menu kaart is nooit je sterkste punt geweest, daarom laat je je verrassen en zegt dat grootmoeders haar eigen favoriet mag voorschotelen. Je denkt dat de tandloze grootmoeder geen woord verstaan heeft van wat je zojuist gezegd hebt, maar dat zal wel goed komen.
Na ongeveer 5 minuten schuift de zogenoemde kelner een bord met een torentje van rijst, een prutje van Lemon Fish en wat groente op tafel. Je vraagt er een lokaal biertje bij en geniet van de eerste avond op dit schitterende eiland.
Vanaf morgen gaan alle activiteiten plaatsvinden en zal je dit tevens uitgebreid vertellen.
Wat zal je vanavond weer heerlijk slapen......
Maldives, Bring it on!!!
-xxxx-
Meerdere malen check je of de wekker goed staat, zodat je op tijd wakker zult worden. Moeders zal volledig in de stress gezeten hebben. Maar mam, alles is goed gegaan en je zoon was ruim op tijd voor de vlucht!
Het gevoel van, alle tijd rustig aan, heeft je volledig overgenomen. Met een heerlijk muziekje in de oren slof je langzaam over dat gigantische vliegveld, richting de desbetreffende gate. Helaas merk je na ongeveer 30 min wandelen dat het bordje `Gate A1-A22` volgen, geen zin heeft als je gate A23 nodig hebt. Heerlijk om te zien dat iedereen om je heen haast heeft, rent naar de (misschien ook wel verkeerde) gate, en nog even snel de laatste Dirhams uitgeeft aan volledige onzin in een of andere mini Bart Smit. Een vliegveld, de plek waar menig relatie sterk op de proef gesteld wordt en jij rustig in een hoekje, bij uiteindelijk de juiste gate, zit te wachten op de vlucht naar je volgende bestemming.
De reis van Amsterdam naar Dubai heb je gedaan in de grote A 380 van Emirates. De volgende vlucht zal plaatsvinden in een kleiner vliegtuig, daar de A 380 zeer waarschijnlijk linea recta, aan het eind van de landingsbaan op mijn volgende bestemming, in zee zal belanden.
Voordat je naar het vliegveld bent gegaan, heb je online alvast ingecheckt. Dan hoef je dat allemaal daar niet meer te doen en bespaard dat tijd etc.. bijzondere gedachte daar ik alle tijd van de wereld heb, maargoed. Je hebt gekozen voor een stoel bij het raam, het schijnt namelijk een prachtig uitzicht te zijn vlak voor de landing. Helaas heb je dan altijd te maken met mensen die naast je zitten, waardoor een toilet bezoek, even de benen strekken, iets uit je tas halen of gewoon je benen naast de stoel voor je te gooien, vrij ongemakkelijk en onmogelijk wordt.
Naast je zit eens stel, het beste te beschrijven als de hoofdrolspeelster uit de Scandinavische hitserie ` Millennium` gecombineerd met de oude, bebaarde heer uit de prachtfilms van `Lord Of The Rings`. Onrustig en schuifelend zit je op je stoel, terwijl `Lisbeth Salander` en `Gandalf` openmonds en luidruchtig de binnenkant van hun hersenen aan het bekijken zijn. Met geen mogelijkheid kom je langs deze twee filmsterren, om een bezoek te brengen aan het toilet. Jammer maar helaas, gewoon blijven zitten dus.
Na een klein tukkie kijk je, nog slaperig en `high` van de droom over je reis, door het kleine vliegtuig raampje naar de opkomende zon. Een prachtig gezicht en weer besef je hoe veel geluk je eigenlijk hebt met het waarmaken van je droom! Ongeveer 20 min voor de landing wordt er, zowel door de Cabin Crew als de piloot, aageraden om door het kleine raampje naar buiten te kijken. Eigenlijk kan je niet veel zien, daar het net een enorme softijs (lees; IKEA softijs) van wolken betreft. Zodra de piloot zijn kist een flinke bocht heeft laten maken, zakken we langzaam door het softijs heen. Daar is het dan eindelijk, een prachtige samenstelling van kleine, paradijselijke, tropische, onbewoond en bewoonde, parel witte stranden en strak blauwe zee bezittende eilanden. De eilanden, te zijn bij programmma`s als `Expeditie Robinson` en `Wie is de Mol`, zijn werkelijk schitterend. Als een veertje door de lucht zweven we langzaam op onze eigen landingsbaan af, gelegen op eiland welke net groot genoeg is voor de landingsbaan, een klein ontvangsthal en wat toeristische winkeltjes. Op het moment dat het lampje uitgaat, welke aangeeft wanneer de stoelriem(en) vast moeten of los mogen, stijgen de inzittende als een stel losgeslagen projectielen uit hun stoel om de handbagage uit de opberghokjes te grijpen, en vervolgens nog 10 min staand, zwetend en onrustig te wachten tot de deur van het vliegtuig opengaat. Uiteraard blijf je lekker zitten en verlaat je als een van de laatste het vliegtuig, je bent immers op `vakantie`.
De eerste ontmoeting met de tweede bestemming was aangenaam en bloedheet. De zogenoemde `klap in je gezicht` na het verlaten van het vliegtuig, raakte je regelrecht in je smoelwerk. In Dubai vertrok je in ongeveer 20 graden (lees: 00.30 uur) en hier stap je uit in minimaal 30 graden (lees: 08.30 uur). Compleet uitgerust met klotsende oksels, zwetende voeten en een rode kop, kom je aan in de ontvangst hal van het vliegveld. De ontvangsthal hier staat gelijk aan de volledig verwaarloosde en verlaten vertrekhal van bijvoorbeeld de Holland America Lijn in de jaren `90 in Rotterdam. Het ruikt hier naar een mix van zwetende toeristen, een ongekend stinkende wierrook en nog veel meer. Gelukkig duurt het wachten op de paspoortcontrole, waar men werkelijk alle tijd neemt om iedere pagina van het paspoort te lezen, bestuderen en te evalueren, maar 2,5 uur. Na de paspoort controle kan je eindelijk richting de bagage claim om je backpack op te pikken. Helaas blijkt je ook hiervoor enorm veel geduld te moeten hebben. Zowel iedere medepassagier vanuit Dubai ligt als een verhongerde kat te duwen en trekken bij de bagage claim, want oh jee als je tas/koffer 1 heel rondje maakt en je nog langer moet wachten op je spullen. Na ongeveer een uur wachten krijg ook jij te maken met je oerinstinct en schuifel je tussen de mede katten, naar het luik waar de bagage als eerste uitkomt. Jaaaa, eindelijk is mijn backpack, als een van de laatste, zichtbaar op de band. Nog even een kleine 3 kwartier in de rij staan voor de laatste bagage check, voordat je deze schitterende bestemming vanaf de grond mag bewonderen.
De klap, welke je bij het uitstappen van het vliegtuig ontving, krijg je nogmaals als je het vliegveld verlaat en voor opzoek gaat naar de taxi, welke je naar je hotel gaat brengen. Recht voor de deur van het vliegveld liggen, in het strak blauwe water, grote boten en kleine watervliegtuigjes. Mijn taxi, een Honda (dit type heb je nog nooit eerder gezien), brengt me veilig naar mijn hotel. De host van het hotel verteld je onderweg een aantal leuke weetjes over dit eiland. Je luistert half, daar je alle schoonheid om je heen tegelijkertijd aan het bewonderen bent. Na aankomst in het hotel, een klein maar schattig gebouwtje op zo`n 10 seconde rollen van het strand, krijg je een aantal folders met activiteiten op dit eiland. Uiteraard wil je alles weten en begin je de prijzen te vergelijken. Je zult wel denken, gierige Hollander...
Gelukkig heb je een aantal hele mooie excursies weten te vinden en direct hievoor ingeschreven. In iedergeval zijn, tot 3 april, de dagen volgeboekt met activiteiten!
Even je spullen in de kamer droppen en uiteraard direct door naar het strand. Bij aankomst slinger je je tas in de dichtstbijzijnde palmboom, gooit je slippers hoger dan de kokosnoten en werpt je shirt in het parelwitte strand en neemt een duik in de heerlijk warme, strak blauwe zee. Vervolgens ga je de omgeving verkennen en ziet ook de andere kant van de extreme luxe welke zich in grote aantallen op dit eiland bevind. Ieder luxe resort heeft natuurlijk ook een achterkant.
Bij terugkomst in het hotel besluit je even een tukkie te gaan doen, het is dan ongeveer 13.30 uur lokale tijd. Thuis zouden ze gezegd hebben dat je `het wel nodig had heh`, aangezien je om 20.00 uur wakker wordt. De keuken, waarin de grootmoeder van de eigenaar de locale producten staat te hakken, bevind zich rechts naast de receptie. Bij het bestuderen van de menu kaart, waarop de gerechten niet duurder zijn dan $ 5 / MVR 70, kom je erachter dat ze voornamelijk rijst met, op verschillende manieren bereidde vlees en vis serveren. Kiezen van een menu kaart is nooit je sterkste punt geweest, daarom laat je je verrassen en zegt dat grootmoeders haar eigen favoriet mag voorschotelen. Je denkt dat de tandloze grootmoeder geen woord verstaan heeft van wat je zojuist gezegd hebt, maar dat zal wel goed komen.
Na ongeveer 5 minuten schuift de zogenoemde kelner een bord met een torentje van rijst, een prutje van Lemon Fish en wat groente op tafel. Je vraagt er een lokaal biertje bij en geniet van de eerste avond op dit schitterende eiland.
Vanaf morgen gaan alle activiteiten plaatsvinden en zal je dit tevens uitgebreid vertellen.
Wat zal je vanavond weer heerlijk slapen......
Maldives, Bring it on!!!
-xxxx-
-
30 Maart 2014 - 20:01
Mam:
Geweldig joer!! Ik vóel bijna de exotische warmte en ruik de geuren ( niet die van t vliegveld hoor!).
Ben benwd wat je allemaal gepland hebt om te doen....
In ieder geval genieten, da's duidelijk!
Kuzzzz
Ps ik heb niet wakker gelegen vannacht hoor, mwahhh....
Xxxxx -
30 Maart 2014 - 20:04
Lizzy:
Buurman je had schrijver moeten worden!
Helemaal leuk, geniet ervan x -
30 Maart 2014 - 21:01
Carmrn:
Wat schrijf je leuk joer!!!!!
Have fun op dat prachtige eiland!!! -
31 Maart 2014 - 09:40
Maartje:
Nice!! -
31 Maart 2014 - 10:30
Jorien:
Klinkt weer super gaaf, zie het al voor me.
Jij aan een lokal biertje met een lekker prutje, zal je Pa ook besteld hebben, niks menu kaart maar kokie leef je uit.
Geniet maar dat doe je vast en zeker.
Xx -
31 Maart 2014 - 11:03
Ingrid:
Wauw, Joereman, nou genieten weer !!!
-
31 Maart 2014 - 11:39
Mirjam Theunissen:
Leuk om op deze manier een beetje mee te liften op jou avontuur!! Tell us all about it! Have fun! X -
31 Maart 2014 - 13:29
Miranda Lam:
Je had inderdaad schrijver moeten worden.Ook ik zie de witte stranden en blauwe zee voor me.Have fun. -
31 Maart 2014 - 16:59
Siham:
Nootje, geniet ervan! :) -
31 Maart 2014 - 18:52
Carla:
En dit zijn nog maar 4 dagen! Wat zul jij genieten!
Je schrijft zo mooi, het is net of we erbij zijn! -
05 April 2014 - 21:06
Riet Korving:
Geweldig Joeri, beleef het helemaal met je mee. Geniet ervan!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
