- Onderwaterwereld -

Vandaag, woensdag 2-4-2014, heb je weer een `druk` programma voor de boeg. Na een prima nacht in het kleine kamertje op het eiland Hulhumale, vertrek je om 07:30 met het taxi busje richting de kleine haven. Omdat het gisteren helaas niet mogelijk was de naar de zandbanken te gaan, in verband met de hoge golven, ga je vandaag alsnog het laatste onderdeel van de excursie voldoen. Na een simpel ontbijt en een kort taxi ritje, haal je eerst even een bakkie bij een lokale koffie toko, om vervolgens op de boot te stappen richting de zandbanken vlak bij Paradise Island. Schitterend om de welbekende zandbanken uit verschillende magazines en documentaires op bijvoorbeeld National Geographic Channel, in het echt te zien. Rustig en warm zeewater, springende dolfijnen en de bloedhete zon op je rug (lees: je verbrandde pannekoek is helaas groter geworden). Uiteraard kan je het niet laten om ook hier de onderwaterwereld te verkennen. Een heleboel verschillende vissen zwemmen voorbij in je tocht onder water. Rond 08.30 uur arriveren we weer in de kleine haven. Omdat de twee duiken van de afgelopen dagen je zo goed zijn bevallen, heb je besloten om nogmaals de zuurstoffles om te binden en een ander rif te gaan bekijken. Na een klein half uurtje varen, met de duikexcursie boot, kom je aan bij `Manta Point`. Alleen de naam klinkt al erg interessant!

De eerste duik was behoorlijk heftig. Door de hevige stroming wordt het je helaas erg moeilijk gemaakt en na een kleine 40 minuten brengt de instructeur je langzaam naar de oppervlakte. Hier heb je helaas niet meer kunnen zien dan zandstorm onderwater. Tijd om door te gaan naar de andere kant van `Manta Point`, dit keer arriveer je op Noord Atol. Omdat er minimaal 45 minuten tussen de duiken nodig zijn om je lichaam te laten herstellen, gaan we in de tussentijd even vissen. Een mooie vangst van maar liefst 12 (!!) vissen, waaronder de ADHD vis, de zalm. Na het vangen van de vis rekt de visser het lichaam van de zalm op `vriendelijke` wijze uit elkaar, waardoor het beestje na enkele seconde niet meer in staat is te bewegen, laat staan adem te halen. Op deze manier worden waarschijnlijk alle potjes zalm in elkaar gefrutseld.

Terug naar de tweede duik. Het water is erg rustig en de stroming staat de juiste kant op. Met je rechterschouder naar het rif daal je tot een kleine 17 meter. Op je eerste `meeting point` op 17 meter diepte, zwemt er direct een kleine Manta voorbij.

Tussen alle Nemo vissen en de Napoleon vis, komt nieuwschierig een schildpad een kijkje nemen. Een klein stukje verderop komen er 2 haaien je kant op zwemmen. Van een afstand lijken deze haaien niet van enorm formaat te zijn, totdat ze dichtbij (erg dichtbij) komen. Je beleeft dit moment alsof je daadwerkelijk in de film `Jaws` bent beland. Binnen enkele seconde trek je je zuurstoffles bijna leeg. Gelukkig red je het nog een kleine 20 minuten. Na een aantal schitterende foto`s genomen te hebben (deze zullen binnenkort door de duikschool worden gemaild), zwem je op 11 meter nog even door het prachtige onderwater paradijs. Na een paar minuten lijkt het alsof er een boot over vaart, het wordt een stuk donkerder en het geruis van de 'motor` is goed te horen. Echter blijkt dit geen boot te zijn, maar een giganstische Manta, gevolgd door zijn/haar `kleinere` broertje of zusje. Wat een prachtige verschijning, zo groot en al zwevend zwemmen de Manta`s over je heen. Uiteraard trek je derest van je zuurstof uit de zuurstoffles en is het, nadat de Manta`s wederom in het donker zijn vertrokken, tijd om langzaam de oppervlakte op te zoeken. De gehele terugreis naar de haven ben je niet in staat een normaal gesprek te voeren. Al trillend en een mond zo droog als de Ghobi woestijn (lees: Mongolië) arriveer je om 14:00 uur in de haven.

Zo`n ochtend vergt flink wat energie, daarom besluit je om na de lunch even languit te gaan op bed. Muziekje in je oren en nog eventjes nagenieten van de schitterende duiken hier in de Malediven.

Omdat een van de duikinstructeurs morgen jarig is, ben je uitgenodigd om een hapje te gaan eten in het Hulhumale resort, vlakbij het vliegveld.

In de loop van de middag heb je nog een 'activiteit' gepland. De Malediven bestaat grotendeels uit extreme luxe, een waar paradijs voor mensen met een flinke portemonnee. Zoals jullie gelezen hebben is het ook erg goed te doen als je met een klein(er) budget reist. Omdat je het belangrijk vind alle aspecten van het land te zien en te ervaren, heb je besloten een dagje het vuilnis eiland te bezoeken. Dit is de plek waar al het afval van de grote resorts, hotels etc. wordt gedumpt. De lokals die werken op dit eiland, sorteren het afval op bijvoorbeeld plastic en glas. Zoals bij ons in Nederland bekend is, zijn er een hele hoop voorwaarden en eisen gesteld om een bepaald beroep uit te oefenen. Hier is dat net iets anders geregeld.

Na aankomst op het eiland wordt je naar een soort receptie gebracht. Hier onderteken je een soort contract dat aangeeft 'mocht er iets gebeuren, is dat uw eigen verantwoordelijkheid'. Laten we hopen dat alles goed gaat! Aangekomen op het gedeelte waar plastic wordt gesorteerd, merk je al gauw op dat alle takken van de bevolking hier aanwezig zijn. Zowel jonge kinderen als ouderen ploeteren hier door het afval. Het is toch erg schrikbarend om te zien dat jonge, soms hele jonge kinderen, vrouwen, zelfs zwangere vrouwen en oudere hier de hele dag op dunne slippertjes het onbetrouwbare afval sorteren. In een mand op hun rug gooien ze de 'bruikbare' materialen, waarschijnlijk voor henzelf. In een zak om hun middel gooien ze al het plastic dat vervolgens naar een klein fabriekje, tevens op dit eiland, wordt gebracht. Na een tijdje heb ik, voor mijn gevoel, behoorlijk gevulde mand. Helaas blijk je, na aankomst in de fabriek, vandaag de minst productieve werknemer te zijn geweest. Al lachend als een boer met kiespijn, zeg je derest van je 'collega's' gedag en vertrek je met enige schaamte richting het luxe eiland waarop je verblijft. Het is een bijzondere ervaring geweest, eentje dat je doet beseffen dat het leven in landen als de Malediven niet uitsluitend uit parelwitte stranden, blauwe zee en cocktails bestaat.

Eenmaal aangekomen in het hotel, ben je nog een beetje ondersteboven van de meest recente ervaring. Uiteraard kan je niet al te lang onderuit gezakt zitten, omdat je zo richting het resort moet gaan, om de verjaardag van de duikinstructeur te vieren.

Het Hulhumale resort, een heerlijk zwembad, een koud biertje (EINDELIJK) en lekkere lokale hapjes voor je neus..... Jou tijd hier in de Malediven kan iniedergeval niet meer stuk!!! Omdat dit hotel de enige plek is in Hulhumale waar je alcohol kunt krijgen en vrijdag de eerste dag van het weekend is in de Malediven, lijkt het alsof je in een circus van losgeslagen, dronken en luidruchtige cricketfans bent beland. Natuurlijk is het voor jou niet moeilijk om je daarop `aan te passen` en na enkele biertjes sta ook jij al dansend voor een goed gescoord punt in de cricketwedstrijd tussen Sri Lanka en Zuid Indie, op de bar....

Vandaag, vrijdag 4-4-2014, is het alweer de laatste dag in dit paradijs...

Na een snel ontbijt en een foto sessie met de medewerkers van het hotel, is het tijd om de taxi te nemen en naar het vliegveld te gaan. Rustig wandelend naar de balie waar je je backpack (inpakken ervan is redelijk goed gelukt!) afgeeft, kijk je nog even achterom. De laatste blik werpen op de schitterende zee!!

De zogenoemde wachtruimte voordat je de gate ingaat bevind zich, zoals op ieder vliegveld, niet binnen. De metalen `houte reet` stoeltjes bevinden zich buiten, met nogmaals een prachtig uitzicht over de eilanden en de zee. Let op de tijd, anders ga je nog je vlucht missen!!

Het is toch raar te beseffen dat 2 van de heleboel bestemmingen er alweer op zitten. Je hebt erg genoten van alle luxe en drukte in Dubai, je hebt ontzettend genoten van het prachtige, rustige en relaxte Hulhumale maar nu staat het volgende avontuur voor de deur.

Op naar Colombo, Sri Lanka!

-xxxx-