Katoomba Blue Mountains / Three Sisters

Vandaag, 11 juni 2014 is het je laatste dag in Sydney. Tussen 17 mei en vandaag heb je ontzettend genoten van deze wereld stad. Je bent ontzettend warm ontvangen in het appartement van Matt, Emily en Andre. De luxe van een koelkast, normaal bed en een schone badkamer hebben je erg goed gedaan. Zo zie je maar hoe belangrijk het is om contacten over de gehele wereld te hebben, dit komt altijd wel een keer van pas.

Je hebt zo goed als alle toeristische trekpleisters van Sydney bezocht, alle mooie hoekjes van de stad gezien en uiteraard genoten van het nachtleven hier. Er is nog één belangrijke locatie waar je tot op heden nog niet bent geweest: The Blue Mountains.

Om 07.00 uur gaat je wekker, even wennen om vroeg wakker te worden. Half slapend wandel je richting de badkamer. Zelfs de huiskat vraagt zich af waarom er op dit tijdstip leven in de brouwerij is. Echter twijfelt de poes geen moment en draait zich weer om, terug naar dromenland. Omdat de temperatuur vandaag niet boven de 15 graden uit zal komen, is het misschien wel verstandig een trui mee te nemen. Je tas inpakken en ontbijtje maken zijn onderdeel van deze 'vroege' morgen. Met een bakkie take away koffie wandel je samen met Andre richting het station van Mascot. In een kleine 10 min arriveren jullie beiden op het centraal station van Sydney, even een kaartje halen voor de trein naar Katoomba (station Blue Mountains) en dan snel een lekker plekje zoeken in de trein.

Onderweg naar Katoomba verlaat je de drukte van Sydney voor een steeds kleinere verzameling van huisjes. Naar mate de eindbestemming dichterbij komt, worden de winkelcentra en kantoorgebouwen steeds schaarser. Deze worden namelijk ingeruild voor parken, bossen en heuvels. Langzaam veranderen de lantaarnpalen in enorme palmbomen en de gebouwen in rotsen en grasvelden. Na een klein uurtje komt zelfs de zon gedag zeggen en zet onze lange, roestige trein haar reis voort richting de gigantische blauwe bergen.

Op het moment dat het bord 'National park' haar gezicht heeft laten zien, verdwijnt de asfaltweg en komen er wandelpaden voor in de plaats. De eerste tunnel door de berg is een feit waarna een prachtig uitzicht over de bossen links en recht het over heeft genomen van de donkere gang door de eerste berg. Gelukkig heeft de zon ons nog steeds in zijn vizier en hopelijk mogen we hem later vandaag bedanken voor een prachtige dag. Na ongeveer ander half uur wordt menig toerist steeds enthousiaster en komen de grote camera's te voorschijn uit de koffers, welke speciaal meegebracht zijn om de schoonheid van de rotsformaties perfect vast te leggen voor de thuisblijvers. Alhoewel menig toerist nog steeds met zijn of haar wollen muts, handschoenen en oversized regenjas in de trein zit, lijkt het erop dat zowel de binnen als buitentemperatuur langzaam aan het stijgen is. De boodschappen auto wordt ingeruild voor een 4x4 jeep, de appartementen voor vrijstaande villa's en de gladde kantoorlui in pak voor bebaarde locals op bergschoenen. Menig boomtop is voorzien van gezelschap van een familie gekleurde vogels. Zodra de 3g verbinding van je telefoon over gaat in de 'SOS mode', is het duidelijk dat je de beschaving hebt verlaten. Momenteel bestaat het gehele uitzicht uit enorme, groene boomtoppen en heuvels welke als kool uit de aarde zijn geschoten. Prachtig om te zien dat mensen de keuze hebben gemaakt niet in de stad te wonen maar juist midden in de natuur. Hier en daar steken namelijk daken van flinke huizen tussen de bomen door. Het water van het zwembad, vaak omgeven door brandhout voor de open haard, glinstert in de zon.

Op het station van Woodford, zo'n half uur treinen voor je eindbestemming, staat een stationsknecht de in- en uitstappende reizigers goed in de gaten te houden. Bij het geluid van de dichtgaande deuren houdt deze meneer, tussen de 60 en 70 jaar en te vergelijken met de opa in zijn rolstoel uit de hitserie 'Flodder', zijn rode/groene bordje omhoog en blaast zicht een ongeluk op zijn felrode fluitje. Het lijkt erop dat deze meneer zich uitstekend vermaakt hier op dit verlate treinstation, daar hij bij het vertrekken van de trein uitbundig met beide handen richting de vertrekkende trein zwaait. Heerlijk om zo'n man volledig in zijn element te zien, menig reiziger gunt hem dan ook een korte 'zwaai' terug alvorens jullie weer in de diepen bossen verdwijnen.

Vanaf het station is het ongeveer 20 minuten wandelen door het kleine, pittoreske Katoomba. Heuvelachtige wegen met aan beide zijde kleine souvenirs winkeltjes. Helaas heeft de zon ons even verlaten en is de sluier bewolking op de voorgrond gekomen. Bij het naderen van de zogenoemde 'Echo Point' staan vele toeristen foto's te nemen van begrijpelijke en onbegrijpelijke kiekjes (denk aan selfies bij toiletdeuren etc.) Vanuit een groot plateau is het uitzicht over de prachtig gekleurde bergen en bossen werkelijk waanzinnig. Een golf van wolken hangt als opgeklopte slagroom tussen de rotsformaties. Stiekem komt de zon hier en daar tussen de bewolking de rotsen verlichten. 'Queen Elizabeth lookout' is een plateau waarvandaan de 'Three Sisters' erg goed zichtbaar zijn. Dit is tevens de plaats waar flink wat zogenoemde selfies genomen worden. De 'Three Sisters' zijn drie enorme punt rotsen welke mysterieus tussen de wolken en overige gebergte zichzelf van haar mooiste kant laten zien. Een wandelroute vanaf Echo Point brengt je regelrecht naar deze drie enorme zussen. Zo lijkt het van een flinke afstand alsof er steeds een groep mieren op missie zijn deze rotsen over te nemen.

Na het spotten van een camping bankje met een prachtig uitzicht, komen de stokbroodjes en blikjes tonijn al snel op tafel. Even lunchen en dan wandelen jullie weer terug richting het centrum van Katoomba. Het is alsof je 20 jaar terug in de tijd bent. Oude gevels, vervallen huisjes en kleine kroegen. Uiteraard laten jullie het, naar eigen zeggen 'oudste kroegje van Australië' niet aan je voorbij gaan en plof je lekker neer op een klein terrasje. 'Gelukkig' is de hemel volledig dichtgegroeid met bewolking en lach je als een boer met kiespijn naar alle toeristen welke hun weg, langs het terrasje, richting het uitzichtpunt vervolgen.

Zodra de bewolking en koudere temperatuur het volledig overnemen van een mooie lente dag, is het tijd om de trein terug te pakken richting het centrum van Sydney. Lekker je eigen muziek in en wegdromen over de afgelopen weken hier in Australië. Uiteraard kan je weer zeggen dat je ongelofelijk genoten heb van de afgelopen weken.

Bij thuiskomst plof je lekker in de bank, terwijl de wasmachine zijn best doet jouw 'stinkende' kleding schoon te schrobben. Even een duik in jullie privé zwembad en dan is het tijd om, helaas voor de laatste keer voorlopig, op je tweepersoons matras neer te ploffen en een lange nacht te slapen. Morgen om 08.00 uur gaat namelijk weer de wekker om rond 09.00 naar het vliegveld te gaan voor de vlucht naar het volgende avontuur. Terug naar Nieuw Zeeland! Menig mede backpacker, waarmee je de busreis door Nieuw Zeeland hebt gemaakt, zal hier jaloers op zijn. Je hebt er enorm veel zin in en je kunt niet wachten om je maatjes van thuis weer te omhelzen en het schitterende land te laten zien.

Voor nu een hele dikke kus vanuit Australië en tot snel!

Xxxxx