G-day mate!

Na een comfortabele vlucht van ongeveer 3 uur kom je aan op het enorme vliegveld van Sydney. Zoals jullie waarschijnlijk wel eens hebben gezien bij het programma 'Border Security' is het van belang je zaken goed geregeld dient te hebben alvorens je de grote glimlach achter de zin: 'Welcome to Australia' toegeworpen krijgt. De paspoort controle verloopt niet geheel soepel, daar je een nieuw paspoort bezit. De douane controleert je paspoort meerdere malen en vervolgens mag je doorlopen naar de bagage claim. Normaliter krijgt ieder vliegveld het voor elkaar jouw bagage als een van de laatste op de band te krijgen maar gelukkig hebben ze hier in Australië het beste beentje met je voor en arriveert jouw backpack als een van de eerste.

In 2011 heb je ruim een half jaar in een hostel in Engeland gewerkt, daar heb je veel Aussies leren kennen. 'Social' Media is de perfecte manier om contact te houden met derest van de wereld, daarom heb je uiteraard ook al je contacten in Australië op de hoogte gebracht van jouw bezoek. Andre, een geboren en getogen Australiër, heeft laten weten tijd vrij gemaakt te hebben om je op te pikken op het vliegveld en dat je bij hem kunt verblijven zolang nodig. Bij het verlaten van de bagage claim wandel je, geheel bepakt en bezakt met je gehele leven in twee backpacks, richting de ontvangst hal. Daar krijg je een gevoel van 'All You Need Is Love' daar menig Australisch backpacker na zeer waarschijnlijk een flinke tijd de wereld rond gereisd te hebben, eindelijk weer in de armen van familie en vrienden vliegt. Voor jezelf is dit geen thuiskomen maar een nieuw hoofdstuk in jouw enorme avontuur. Al snel zie je Andre, wachtend en lachend op een bankje een stukje verderop. Wat is het toch gaaf dat jullie alle verhalen van 3 jaar geleden weer kunnen ophalen en kunnen lachen om alle gekkigheid toentertijd. Andre's huisgenoot wacht op de parkeerplaats in een fel gele Susuki Swift. Snel je backpack inladen en het vliegveld verlaten. Na een kleine tien minuten arriveer je in Mascot, een wijk op zo'n tien minuten vanaf het centrum van Sydney. Hier zal je tot 12 juni aanstaande verblijven. Bij binnenkomst krijg je direct een lekker koud biertje toegereikt en een bord met eten. Eindelijk weer een normaal bord voedsel... en al gauw ben je alle instand noodles, brood met tonijn uit blik en crackers vergeten. Heerlijk om weer even van alle luxe te mogen genieten. Er is gezorgd voor een twee persoonsmatras in Andre's kamer, een schone handdoek in een luxe badkamer, schoon dekbed en een goed kussen. Eerst even een lekkere douche nemen alvorens je alle verhalen gaat vertellen over je ervaringen tot nu toe. Na enige tijd kletsen, lachen en verhalen ophalen, is het tijd om contact op te nemen met je maatje Frank, welke momenteel ook in Sydney is. Je neemt de treinrichting het centrum en ziet de gigantische gebouwen langs je heen schieten. Je hebt afgesproken voor het station in het centrum van Sydney. Echter heeft geen van jullie beiden internet of beltegoed en vertrek je richting het centraal station op goed geluk... je zult Frank wel vinden toch... tussen duizenden mensen op straat op zaterdag avond in Sydney!? Gelukkig weet je in welk hostel Frank verblijft en wandel je naar binnen. Daar zit 'ie dan... al scheldend naar zijn telefoon omdat hij geen verbinding kan krijgen met het internet. Zachtjes ga je naast hem zitten en fluister je 'Mogguh'. Hij krijgt zowat een hart aanval en je vliegt elkaar in de armen, wat is het toch raar en bijzonder tegelijkertijd om elkaar na een flinke tijd aan de andere kant van de wereld te zien. Laten we maar gauw naar de kroeg gaan, we hebben elkaar zo veel te vertellen. Uiteraard kunnen jullie je wel bedenken dat een avond zoals deze niet voor middernacht geeindigd is en je de volgende ochtend niet fris en fruitig naast je bed klaar staat voor een ochtendwandeling, maar we hebben een enorm gezellige avond gehad!

De dagen die volgde zijn volledig ingevuld met wandelingen door deze enorme stad, het opzoeken van andere oud collega's en vrienden vanuit jouw tijd in Engeland een aantal jaar geleden, het bezoeken van het wereld bekende Opera House en de indrukwekkende Harbour Bridge.

"VIVID SYDNEY" is een soort festival dat plaatsvindt van 23 mei tot 9 juni, waarbij de gehele stad is omgetoverd tot demonstraties, optredens en lichtshows waarbij alles te maken heeft met Licht, Muziek en Ideas. Zo is vanaf 18.00 uur het Opera House het decor van een animatie show met licht en muziek en zijn verschillende gebouwen tevens het decor van muziek en lichtshows, waarbij bezoekers de mogelijkheid hebben het ritme, de muziekstijl en een bepaalde animatieshow te kiezen welke vervolgens door duizenden bezoekers bewonderd kan worden. Overal kom je verschillende straatartiesten tegen; zoals een groep Aborigionals die al dansend en zingend het publiek rijkelijk vermaken, gitaristen die de meest bekende liedjes door de straten van Sydney laten klinken en creatieve entertainers die in combinatie met interactive trucs menig publiek weten te trekken.

Op ongeveer een half uurtje varen vanaf Sydney Harbour bevind zich 'Manly Beach', een uitgestrekt strand met een klein dorpje. Heerlijk om hier de hele dag lekker te ontspannen, te zwemmen en (een stuk goedkoper dan in Sydney!) te eten. Een leuke en makkelijke wandeling vanaf Manly Beach geeft je een schitterend uitzicht over een rijkelijk aantal baaien, stranden, andere dorpjes en uiteraard de enorme eindeloze oceaan. Op een prachtig uitkijk punt blijf je enige tijd staan, gewoon genieten van het uitzicht. Uiteraard denk je weer terug aan de schitterende reis. Want je hebt je dromen tot nu toe voor de volle 100% uit laten komen. Het uitzicht wordt nog een stuk fraaier als er een flinke groep dolfijnen de benodigde zuurstof aan de oppervlakte komen halen.

Samen met twee vrienden van Andre vertrek je richting een strand genaamd: Congwong Beach. Nee, dit is geen strand gelegen in het centrum van China town, maar een klein strand in het Botany Bay National Park. Uiteraard heb je je onderwaterbril en zuurstofpijpje meegenomen om te kijken hoe de onderwaterwereld aan de ander kant van de wereld eruit ziet. Na een tijdje ronddobberen (lees: dit maal wel je rug in laten smeren zodat pannekoeken geen kans krijgen zich in het midden van je rug te laten nestelen) zie je een aantal tentakels tussen twee rotsen vandaan komen. Een octopus komt nieuwsgierig om de hoek kijken en duikt weer snel terug zijn of haar veilige haven in. Omdat je te horen hebt gekregen dat de octopus van hier enorm smakelijk is, probeer je ervoor te zorgen dat de octopus zijn of haar veilige haven verlaat om plaats te nemen op de enorme Australische barbeque op het balkon in Mascot. Je steekt voorzichtig je hand tussen de rotsen en al snel blijkt de nieuwsgierigheid van de octopus het te hebben overgenomen van de veiligheid en wordt je hand, inclusief onderarm, omgewikkeld door de zuignappen op de tentakels. Op deze manier is het makkelijk dit bijzondere beest richting de oppervlakte te brengen en vervolgens de weg naar een heerlijk gerecht te leiden. De octopus weegt ongeveer 600 gram en zou in de supermarkt een flink bedrag gekost hebben. Verdere details zal je de lezers besparen maar je kunt wel meegeven dat dit een enorm lekker gerecht was, een aanrader zelfs!

Momenteel zit je lekker languit op de bank, op donderdag 29 mei, met veel plezier weer verslag te doen van je ervaring(en). Wat heb je toch veel meegemaakt en wat is het onwijs leuk om iedereen die erin geïnteresseerd is, op de hoogte te houden van al het moois in de wereld.

Aanstaand weekend komt een andere oud collega van jouw tijd in Engeland richting Sydney en volgend weekend vertrek je naar de welbekende 'Blue Mountains' en 'Three Sisters'. Voor de lezers die geen idee hebben wat deze prachtige natuurlijke wonderen zijn; Google is your friend!

Voor nu een hele dikke kus vanuit Australië en hopelijk gaat alles goed met jullie! Zoals jullie begrijpen gaat alles met mij enorm goed en kan ik geen genoeg krijgen van alles wat onze schitterende wereld ons te bieden heeft.

"Dreaming and doing are different things, live the life you want to live, live the dream"